سلام دوستان!
والا از خدا که پنهون نیست از شما چه پنهون که تا الان هر چی در مورد تقابل و رویارویی دولت ومجلس میشنیدم باور نمی کردم ولی با انتشار نامه هایی بین روسای این دو قوه مشکوک شدم تا نامه دکتر حداد به رهبری و مخصوصا نامه ی تامل بر انگیزانه ی دیروز دکتر احمدی به رییس مجلس که واقعا جای حرف دارد و شاید هم تاسف و بعد هم کش دار شدن مسئله با جوابیه ی حداد( که به هر حال برای این کار خود توجیه های ق ق و غ ق ق هم دارد!) نتیجه اینکه این همه تیتر روزنامه و سایت و ... بی دلیل بی قصد و غرض نبود . از دو نامه ی آخر اینطور بر می آید که احتمالا بعضی از این داستان جدید التاسیس نا هماهنگی مجلس و دولت ( که شاید شروعش توسط برخی سودجویان از زمان کسب رای اعتماد وزرا بود ( و انصافا هم که در پیشبرد اهداف خود موفق بودند و نا مردی نکردن و چند تا وزیر هم زدن زمین) با اشاعه ی اتهامات وقیحانه در صحن علنی مجلس جمهوری اسلامی ایران که یکی از نقاط تاسف آمیز است) ماهی های تپلی می گیرند! و از این آب گل آلود . بس استفاده ها (درستش سو استفاده است!) که نمی برند . در این شرایط دیگر وقت آن رسیده که دست این عوامل میانی پشت صحنه برای دولت و مجلس رو شده باشد و این دو قوه باید فارغ از بعضی نا هماهنگی های اداری و دفتری (که متاسفانه همیشه گریبانگیر ما در همه جا بوده و حل آن کارستان می کند!(به تعبیر آقا)) آرامش در روابط خود را (چنانکه خوشبختانه تا به امروز نیز همین طور بوده) بیش از پیش حفظ کرده و از اتلاف وقت خود دراینگونه امور بپرهیزند و هر دو بدانند که دیگه حالم داره از ادامه ی این موضوع به هم می خوره!!(یکی یه پلاستیک بیاره!!)
و در آخر به هر دو ایشان:آیا بهتر نبود تمام این مسائل را با یک تلفن حل میکردید؟ آیا شما در قبال مخدر کردن اذهان مردم مسئول نیستید؟
و البته آیا های دیگری که از ذکر ایشان میگذرم.
در ذیل لینک نامه اخیر ریاست جمهور به ریاست مجلس و البته جوابیه ایشان را نمی آورم!! چون اصلا خوشم نمی آید از لحن هر دو این نامه ها!
مچکرم.
